Σφάλμα
  • Δεν είναι διαθέσιμο το πρότυπο για αυτήν τη σελίδα. Παρακαλώ, επικοινωνήστε με το διαχειριστή του ιστοτόπου.

Ευρετήριο Άρθρου

ΠΕΡΙΟΔΟΝΤΟΛΟΓΙΑ

 

Πρόληψη Στοματική Υγιεινή

 

Το μεγαλύτερο και αποτελεσματικότερο όπλο που έχουμε απέναντι στις ασθένειες δοντιών και ούλων είναι η ΠΡΟΛΗΨΗ. 

 

 Τον  πρωτεύοντα ρόλο σ’ αυτήν την προσπάθεια, έχει πάντα η καθημερινή και σχολαστική φροντίδα της στοματικής υγιεινής μας, από τη στιγμή που θα ανατείλουν τα πρώτα παιδικά δοντάκια. 

Στην παιδική ηλικία, όπου η πρόληψη έχει κυρίαρχη σημασία, έχουμε πέντε ισχυρούς συμμάχους για τη διατήρηση της στοματικής υγείας:

  1. Καλό, καθημερινό βούρτσισμα                                                                                                    Η  εκπαίδευση και η εξοικείωση των παιδιών με το βούρτσισμα είναι πρωτεύουσας σημασίας. Στόχος είναι να ενταχθεί το βούρτσισμα των δοντιών στην καθημερινή υγιεινή των παιδιών, ώστε να γίνει συνήθεια, που θα τα ακολουθεί σε όλη τη ζωή τους.
  2. Σωστές συνήθειες ισορροπημένης διατροφής                                                                          Εξίσου σημαντικός είναι ο ρόλος της σωστής και ισορροπημένης διατροφής, με έμφαση στον περιορισμό της κατανάλωσης γλυκών. Προσοχή στη κρυμμένη ζάχαρη που υπάρχει πρόσθετη στα ζυμαρικά, γαλακτοκομικά και σε συσκευασμένες τροφές.
  3. Επίσκεψη στον οδοντίατρο                                                                                                           Έλεγχος από τον οδοντίατρο, μία με δύο φορές το χρόνο, για φθορίωση και για να προλαμβάνονται τα προβλήματα, πριν εξελιχθούν.
  4. Φθόριο                                                                                                                                         Το φθόριο γίνεται ασπίδα για το σμάλτο των δοντιών, απέναντι στα μικρόβια, προλαμβάνοντας έτσι την τερηδόνα.                                                                                                                                     Τοπική φθορίωση μία με δύο φορές το χρόνο, ανάλογα με την κατάσταση των δοντιών του παιδιού, από την ηλικία των τεσσάρων ετών, μέχρι την ενηλικίωση.                                                                    Δεν συνιστάται η χρήση φθορίου σε καταπινόμενες σταγόνες και δισκία, ούτε η προσθήκη του στο νερό.  Οι φθοριούχες οδοντόκρεμες συμβάλουν επίσης στην προστασία των δοντιών.
  5. Εφαρμογή προληπτικών καλύψεων οπών και σχισμών (sealants)

Οι προληπτικές καλύψεις οπών και σχισμών εφαρμόζονται στη μασητική επιφάνεια των πίσω δοντιών (γομφίων), με σκοπό να καλύψουν τις αύλακες, ώστε  να εμποδίζουν τις τροφές να συσσωρεύονται εκεί και να προκαλούν τερηδόνα.

Ιδιαίτερα στην ηλικία των 6 ετών, όταν ανατέλλουν οι πρώτοι μόνιμοι τραπεζίτες, τα sealants προσφέρουν υψηλή προστασία από τη συνηθέστερη τερηδόνα στα μόνιμα δόντια.

Το υλικό των sealants είναι ρευστή ρητίνη, εμπλουτισμένη με φθόριο.

 

 

 Η διαδικασία εφαρμογής των sealants είναι απλή και δεν χρειάζεται τροχός, ούτε αναισθησία.

  • Η μασητική επιφάνεια των δοντιών καθαρίζεται με βουρτσάκι
  • Τοποθετείται ζελέ αδροποίησης, το οποίο προετοιμάζει την επιφάνεια του δοντιού για να συγκολληθεί το υλικό. Το ζελέ ξεπλένεται σε 30’’.
  • Εφαρμόζεται το sealant και στερεοποιείται με τη βοήθεια ειδικής λάμπας, σε 60’’.
  • Το παιδί μπορεί να πιει και να φάει αμέσως μετά. 

 

 

  • ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ

Ποια η σημασία της εκπαίδευσης στην καθημερινή στοματική υγιεινή

Η εκπαίδευση για την στοματική υγεία είναι σωστό να ξεκινά στην παιδική ηλικία, από την οικογένεια, το σχολείο και τους λειτουργούς της δημόσιας υγείας.

Στους ενήλικες που δεν έχει εδραιωθεί η συνήθεια της στοματικής υγιεινής, είναι πιο δύσκολο να εκπαιδευθούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Ωστόσο είναι άλλο πράγμα η πληροφόρηση και η εκπαίδευση και άλλο το κίνητρο να γίνουν οι πληροφορίες καθημερινή πράξη.

Συνήθως το κίνητρο της στοματικής υγιεινής είναι λόγοι αισθητικής, κοινωνικοί και πολύ λιγότερο η βελτίωση της στοματικής υγείας.

Συχνά επικρτεί η πεποίθηση  ότι ο οδοντίατρος, η αντιβίωση, τα στοματικά διαλύματα, αρκούν για να λύσουν το όποιο πρόβλημα.

Πράγματι είναι ένα μεγάλο στοίχημα να γίνει αυτή η αλλαγή στη σκέψη ότι η στοματική μας  υγεία εξαρτάται κυρίως από  εμάς τους ίδιους. Εξαρτάται από την διατροφή, από τον τρόπο ζωής και από το σωστό καθημερινό βούρτσισμα.

Σωστός τρόπος βουρτσίσματος

Η οδοντόβουρτσα τοποθετείται πάνω στα δόντια σε γωνία 45⁰, έτσι ώστε οι θύσανοι (ίνες της βούρτσας) να μπαίνουν ελαφρά μέσα στην ουλοδοντική αύλακα (την αύλακα που σχηματίζεται στο σημείο ένωσης δοντιού και ούλου).

Αυτή είναι και η κρίσιμη περιοχή από την οποία πρέπει να απομακρυνθεί η μικροβιακή πλάκα.

Κάνουμε κυκλικές κινήσεις ανά δύο τρία δόντια και συμπληρωματικές κάθετες κινήσεις πάνω κάτω. Δεν κάνουμε καθόλου οριζόντιες κινήσεις μπρος-πίσω. Οι κινήσεις αυτές δεν καθαρίζουν τα δόντια και φθείρουν την αδαμαντίνη.

Βουρτσίζουμε ανά  τεταρτημόριο, τις εξωτερικές, τις εσωτερικές και τις μασητικές επιφάνειες των δοντιών.

Το βούρτσισμα πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον δύο με τρία λεπτά.

Το βούρτσισμα προτείνεται να γίνεται μετά από τα γεύματα, δηλαδή δύο με τρεις φορές την ημέρα, με απαραίτητο το βραδυνό.

Εάν παραλείψουμε το βραδυνό βούρτσισμα τα υπολείμματα των τροφών παραμένουν στο στόμα κατά την διάρκεια της νύχτας και αποτελούν άριστο θρεπτικό υπόστρωμα για την δράση των μικροβίων.

Τη νύχτα εκκρίνεται λιγότερο σάλιο στο στόμα και γιαυτό έχουμε μειωμένη αντιμικροβιακή δράση.

Επίσης μειώνεται το οξυγόνο, πράγμα που ευνοεί την ανάπτυξη των παθογόνων μικροβίων της οδοντικής πλάκας, που είναι κυρίως αναερόβια και είναι υπεύθυνα για την ουλίτιδα και την περιοδοντίτιδα.

Επιλογή οδοντόβουρτσας

  • Οδοντόβουρτσα χειροκίνητη

Η χειροκίνητη οδοντόβουρτσα υστερεί λίγο της ηλεκτρικής, ωστόσο με σωστή χρήση έχει άριστα αποτελέσματα.

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία από καλές οδοντόβουρτσες που μπορεί κανείς να επιλέξει, προσέχοντας δύο πράγματα, το μέγεθος της κεφαλής και την σκληρότητα της βούρτσας.

Η μικρή κεφαλή έχει μήκος περίπου δύο με τρία δόντια και είναι πρακτικότερη γιατί τόσα δόντια είναι και το καλύτερο να βουρτσίζονται ταυτόχρονα, όχι περισσότερα. Επίσης πρέπει να είναι μέτρια ή μαλακή.

Έχει μελετηθεί ότι η μαλακή οδοντόβουρτσα καθαρίζει καλύτερα τα δόντια, χωρίς να τα αποτρίβει και χωρίς να τραυματίζει τα ούλα.

Οι σκληρές οδοντόβουρτσες είναι ακατάλληλες για χρήση.

  • Οδοντόβουρτσα ηλεκτρική

Η ηλεκτρική οδοντόβουρτσα έχει εξελιχθεί πολύ, έχοντας μια μακρόχρονη τεχνογνωσία πίσω της.

Αποτελείται από μία βάση και αποσπώμενα βουρτσάκια που προσαρμόζονται σε αυτήν.

Καθαρίζει πολύ αποτελεσματικά και την υπερουλική και την υποουλική πλάκα.

Η ηλεκτρική οδοντόβουρτσα κάνει μόνη της τις σωστές κινήσεις και ο χρήστης απλά την μετακινεί από δόντι σε δόντι, γλιστρώντας την και στα πλάγια του δοντιού.

Έχει το πλεονέκτημα ότι βουρτσίζει σταθερά σωστά ακόμα και αν είμαστε αφηρημένοι ή κουρασμένοι.

Διευκολύνει ιδιαίτερα ανθρώπους με δυσκολία στην κίνηση των χεριών αλλά και τα παιδιά.

Μετά το βούρτσισμα αφήνει ένα αίσθημα έντονης καθαριότητας στα δόντια.

Πρόσφατα διατέθηκαν στην αγορά και οι υπερηχητικές ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες με εξελιγμένη τεχνολογία.

Φαίνεται να είναι αποτελεσματικές, αλλά χρειάζεται περισσότερος χρόνος χρήσης και παρατήρησης, για να δούμε αν υπερτερούν των απλών ηλεκτρικών.

Μεσοδόντιος καθαρισμός

Αφορά στις πλάγιες οδοντικές επιφάνειες, που ακουμπά το ένα δόντι με το άλλο.

Πάντα αφορά δόντια και όχι απλά τον μεσοδόντιο χώρο που μπορούμε να καθαρίσουμε με μία οδοντογλυφίδα, πχ όταν βγάζουμε ένα κομματάκι τροφής.

Ο μεσοδόντιος καθαρισμός είναι στην ουσία ο καθαρισμός της μικροβιακής πλάκας, από τις πλευρές των δοντιών που δεν φτάνει η οδοντόβουρτσα.

Γίνεται είτε με μεσοδόντια βουρτσάκια, είτε με οδοντικό νήμα.

 Α. Μεσοδόντια βουρτσάκια

Τα μεσοδόντια βουρτσάκια υπάρχουνε σε πολλά μεγέθη, ώστε ο οδοντίατρος να προτείνει πιο είναι το κατάλληλο για τον κάθε ασθενή.

Επειδή τα διαστήματα μεταξύ των δοντιών ποικίλουν, στο ίδιο στόμα συνήθως χρειάζονται δύο-τρία διαφορετικά μεγέθη.

Χρησιμοποιούνται με ή χωρίς οδοντόκρεμα, καλύτερα μετά το βούρτσισμα των δοντιών.

Η χρήση τους συνιστάται μία φορά την ημέρα, μετά το βραδυνό βούρτσισμα.

Αν αυτό δεν είναι εφικτό, προτείνεται να χρησιμοποιούνται τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα.

 Β. Οδοντικό νήμα

Το οδοντικό νήμα συνιστάται να είναι ακήρωτο (χωρίς κερί) ή ελαστικό.

Σε συνωστισμένα δόντια είναι καταλληλότερο από τα μεσοδόντια βουρτσάκια.

Πρέπει να χρησιμοποιείται σωστά για να είναι αποτελεσματικό, δηλαδή να εφάπτεται τεντωμένο πάνω στο δόντι και έτσι να σκουπίζει την μικροβιάκη πλάκα σε όλο το εύρος της κίνησης του.

Μπορεί να φτάνει και υποουλικά, μέχρι εκεί που επιτρέπει το ούλο.

Προσοχή, αν είναι χαλαρό πάνω στο δόντι δεν καθαρίζει.

Στοματικά διαλύματα

Τα στοματικά διαλύματα χρησιμοποιούνται βοηθητικά, πάντα σε συνδυασμό με το βούρτσισμα και τον μεσοδόντιο καθαρισμό. Ποτέ δεν τους υποκαθιστούν.

Συνήθως προτείνονται κατά την διάρκεια της θεραπείας μιας ουλίτιδα ή της περιοδοντικής νόσου καθώς και μετά από χειρουργικές επεμβάσεις.

Σε αυτές τις περιπτώσεις τα διαλύματα επιλογής είναι αυτά που περιέχουν χλωρεξιδίνη.

Η χλωρεξιδίνη έχει έντονη αντιμικροβιακή δράση, ειδικά για τα παθογόνα μικρόβια της ουλίτιδας και της περιοδοντίτιδας.

Τα στοματικά διαλύματα πρέπει να χρησιμοποιούνται περιοδικά και όχι σε καθημερινή βάση. Το μόνο που πρέπει να γίνεται σε καθημερινή βάση είναι το βούρτσισμα και ο μεσοδόντιος καθαρισμός.

Στην περίπτωση της ουλίτιδας και τις περιοδοντίτιδας βοηθούν πολύ και οι στοματοπλύσεις με νερό και οξυζενέ. Το οξυζενέ απελευθερώνει οξυγόνο και έτσι δημιουργεί ακατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη των αναερόβιων μικροβίων. Τα αναερόβια μικρόβια, που είναι και τα κατ’ εξοχή παθογόνα, πεθαίνουν σε συνθήκες οξυγόνου.

Λίγες σταγόνες αιθέριου ελαίου TeaTree σε νερό είναι επίσης ένα πολύ καλό φυσικό αντιμικροβιακό διάλυμα για στοματοπλύσεις.

Πόσο συχνά χρειάζεται να κάνουμε καθαρισμό; 

Συνήθως μία φορά τον χρόνο είναι αρκετή. Έτσι συνδυάζεται και με έναν έλεγχο του στόματος και των δοντιών.

Αν ο σχηματισμός της πέτρας είναι γρηγορότερος, μπορεί να γίνεται ανά εξάμηνο.

Ο πιο γρήγορος σχηματισμός της πέτρας συμβαίνει σε κάποιους ανθρώπους παρόλο που μπορεί να βουρτσίζουν σωστά, λόγω ποσότητας και Ph του σάλιου.


 

Ουλίτιδα

Τι είναι ουλίτιδα;

Η χρόνια ουλίτιδα είναι η φλεγμονή των ούλων εξαιτίας της άθροισης μικροβιακής πλάκας στα δόντια και κυρίως στο σημείο ένωσης δοντιών και ούλων, δηλαδή στην ουλοπαρειακή αύλακα.

Τα ούλα είναι κόκκινα πρησμένα και ματώνουν. Μπορεί να ματώνουν μόνο στο βούρτσισμα, στο δάγκωμα κάποιας σκληρής τροφής ή και από μόνα τους.

Στην ουλίτιδα συνήθως υπάρχει και τρυγία (πέτρα) στα δόντια. Η πέτρα μπορεί να βρίσκεται πάνω στα δόντια (υπερουλική) ή μέσα στα ούλα (υποουλική τρυγία).

Τι είναι η μικροβιακή πλάκα και πώς σχηματίζεται;

Στο στόμα μας έχουμε εκατοντάδες διαφορετικά μικρόβια, που αποτελούν την φυσιολογική του χλωρίδα, όπως αυτή εξελίχθηκε και εμπλουτίστηκε, από την γέννηση μας ως την ενηλικίωση.

Η μικροβιακή πλάκα σχηματίζεται από την άθροιση αυτών των μικροβίων πάνω στα δόντια. Τα μικρόβια συγκολλώνται μεταξύ τους με συστατικά του σάλιου, υπολείμματα τροφών και προϊόντα που παράγουν τα ίδια, όπως πολυσακχαρίτες.

Αυτή η διαδικασία της άθροισης μικροβιακής πλάκας ξεκινά ευθύς αμέσως μετά το βούρτσισμα των δοντιών, πάνω στις καθαρές τους επιφάνειες. Γι' αυτό ακριβώς είναι σημαντικό να βουρτσίζουμε τα δόντια μας 1-2 φορές την ημέρα και κυρίως μετά τα γεύματα.

Αν τα δόντια μας (ή κάποιες επιφάνειες αυτών) δεν βουρτσίζονται σωστά, σε δύο εβδομάδες η οργάνωση της μικροβιακής πλάκας είναι τέτοια που δεν μπορεί πια να απομακρυνθεί με το βούρτσισμα και προκαλείται ουλίτιδα.

Αυτή την καλά οργανωμένη μικροβιακή πλάκα μπορεί να την αφαιρέσει μόνον ο οδοντίατρος καθαρίζοντας τα δόντια με υπέρηχο και ειδικά ξέστρα.

Πως σχηματίζεται η τρυγία (πέτρα);

Η υπερουλική και η υποουλική μικροβιακή πλάκα, ενασβεστιώνονται από το σάλιο και σχηματίζουν την τρυγία (πέτρα). Αυτό συμβαίνει σε περίπου τρεις εβδομάδες από τον σχηματισμό της πλάκας.

Η υπερουλική πέτρα είναι σχετικά μαλακή και ανοιχτόχρωμη.

Τα δόντια στα οποία αθροίζεται κυρίως, είναι τα κάτω πρόσθια και οι άνω γομφίοι, γιατί εκεί εκβάλλουν οι σιελογόνοι αδένες και είναι περισσότερο το σάλιο.

Η υποουλική πέτρα εντοπίζεται σε όλα τα δόντια, είναι σκληρότερη και σκουρόχρωμη, λόγω συστατικών του αίματος που περιέχει.

Η ίδια η πέτρα δεν προκαλεί φλεγμονή, επειδή δεν περιέχει ζωντανά μικρόβια. Δημιουργεί όμως μια αδρή επιφάνεια που παγιδεύει καινούργια μικροβιακή πλάκα, γι' αυτό τον λόγο πρέπει να την αφαιρούμε.

Πρέπει να βουρτσίζουμε τα δόντια μας όταν ματώνουν; (ή περιμένουμε να πάμε στον οδοντίατρο;)

Η πρώτη ένδειξη για την παρουσία ουλίτιδας είναι όταν τα ούλα μας ματώνουν στο βούρτσισμα. Τότε πρέπει να τα βουρτσίζουμε πιο συχνά και πιο προσεκτικά.

Σε αυτή την φάση που τα ούλα ματώνουν πολύ κατά την διάρκεια του βουρτσίσματος, ξεπλένουμε ενδιάμεσα και συνεχίζουμε να βουρτσίζουμε άφοβα.

Έτσι μειώνουμε την φλεγμονή αρκετά και ήδη σε δύο με τρεις μέρες βλέπουμε σημαντική βελτίωση. Δηλαδή τα ούλα ματώνουν λιγότερο, το πρήξιμο υποχωρεί και δεν είναι τόσο ευαίσθητα.

Η χρήση ενός στοματικού διαλύμματος με χλωρεξιδίνη βοηθάει επίσης στην μείωση της φλεγμονής.

Αυτό είναι μια καλή προετοιμασία, μέχρι να επισκεφθούμε τον οδοντίατρο μας.

Πώς θεραπεύεται η ουλίτιδα;

Η ουλίτιδα, όπως κάθε φλεγμονή, θεραπεύεται με απομάκρυνση των μικροβίων, δηλαδή της οδοντικής πλάκας και αφαίρεση της τρυγίας (πέτρα). Αυτό γίνεται από τον οδοντίατρο με υπέρηχο και ειδικά ξέστρα χειρός. Αφαιρείται και η υπερουλική τρυγία-εμφανής πέτρα πάνω στα δόντια και η υποουλική τρυγία, που βρίσκεται μέσα στα ούλα.

Αν τα ούλα και τα δόντια είναι ευαίσθητα, κάνουμε τοπική αναισθησία.

Μετά αισθανόμαστε το στόμα μας καθαρό, ελαφρύ και ανακουφισμένο.

Ο οδοντίατρος θα μας δώσει τις κατάλληλες οδηγίες στοματικής υγιεινής για σωστό τρόπο βουρτσίσματος, μεσοδόντιο καθαρισμό με ειδικά βουρτσάκια και τη χρήση στοματικού διαλύματος, αν κριθεί απαραίτητο. Τα ούλα θα επανέλθουν σε 7-10 μέρες στην υγιή τους κατάσταση.

Στην ουλίτιδα δεν παίρνουμε αντιβίωση.

Σε τι διαφέρει η ουλίτιδα από άλλες φλεγμονές στο σώμα μας;

Μια βασική διαφορά στην ουλίτιδα, είναι ότι η μάζα των μικροβίων είναι αρκετά μεγάλη, ώστε να φαίνεται με γυμνό μάτι. Βλέπουμε δηλαδή την μικροβιακή πλάκα.

Το περιβάλλον της πλάκας ελέγχεται περισσότερο από τα μικρόβια, παρά από τον ίδιο τον οργανισμό, διότι παρόλο που βρίσκεται στο στόμα, είναι ουσιαστικά έξω από το σώμα μας.

Είναι λοιπόν ένα περιβάλλον που δεν διευκολύνει την πλήρη δράση της άμυνας του οργανισμού.

Αυτό ακριβώς κάνει και την αφαίρεση της πλάκας (καθαρισμός από τον οδοντίατρο και καθημερινό βούρτσισμα) το σημαντικότερο όπλο μας.


 

Περιοδοντίτιδα

Χρόνια περιοδοντίτιδα

Η χρόνια περιοδοντίτιδα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα της δημόσιας υγείας και συναντάται σε όλους τους ανθρώπινους πληθυσμούς.

Συνήθως ξεκινά μετά τα 30 έτη και μπορεί να προσβάλλει κάποια ή και όλα τα δόντια.

Ένα 10% των ανθρώπων που πάσχουν από περιοδοντίτιδα, μπορεί να αναπτύξει μια ταχέως εξελισσόμενη μορφή της νόσου.

Πως προκαλείται η χρόνια περιοδοντίτιδα;

Η χρόνια περιοδοντίτιδα είναι μια φλεγμονή προκαλούμενη από την μικροβιακή πλάκα, που έχει σαν αποτέλεσμα την σταδιακή καταστροφή του περιοδοντικού συνδέσμου και του οστού γύρω από το δόντι.

Στην χρόνια περιοδοντίτιδα συνυπάρχει και ουλίτιδα, δηλαδή φλεγμαίνουν και τα ούλα γύρω από τα δόντια.

Η καταστροφή του οστού (φατνιολυσία) έχει σαν αποτέλεσμα τον σχηματισμό

θυλάκων, δηλαδή κενών χώρων από οστό μέσα στα ούλα. Εκεί που πριν υπήρχε οστό, τώρα υπάρχουν μικρόβια και νεκρά κύτταρα του αίματος. Συνήθως η χρόνια περιοδοντίτιδα είναι ανώδυνη, γιαυτό και μπορεί να εξελιχθεί αρκετά, χωρίς να το καταλάβουμε.

 

Λόγω της απώλειας οστού τα δόντια μπορεί να γίνουν εύσειστα (κινούνται).

Στο τελικό στάδιο η απώλεια οστού φτάνει μέχρι την άκρη της ρίζας και τότε τα δόντια πέφτουν. Αυτή είναι 

σπάνια περίπτωση στην χρόνια μορφή της νόσου και συμβαίνει κυρίως σε ανθρώπους που πάσχουν από τις ταχέως εξελισσόμενες μορφές της.

 

Η φύση της νόσου είναι τέτοια που δεν εξελίσσεται συνεχόμενα.                               

Υπάρχουν περίοδοι έξαρσης που διαρκούν λίγες εβδομάδες ή μήνες και συνοδεύονται από μεγάλα διαστήματα ύφεσης, όπου η νόσος είναι ανενεργή.

 

 

Πώς γίνεται η διάγνωση της περιοδοντικής νόσου;

Η διάγνωση γίνεται ακτινογραφικά και κλινικά από τον οδοντίατρο.

Με την ακτινογραφία βλέπουμε ότι το ύψος του οστού έχει μειωθεί και στις προσβεβλημένες πλευρές δεν καλύπτει όλο το μήκος της ρίζας όπως συμβαίνει στα υγιή δόντια.

Κλινικά ο οδοντίατρος ανιχνεύει την περιοδοντίτιδα, εξετάζοντας τα ούλα με την περιοδοντική μήλη (εργαλείο μέτρησης του βάθους των θυλάκων).

Η περιοδοντική μήλη εισχωρεί ανάμεσα στα δόντια και τα ούλα, στην ουλοδοντική αύλακα. Σε υγιή ούλα ο χώρος αυτός είναι από 0 έως 3 χιλιοστά. Όταν υπάρχει περιοδοντική νόσος και άρα καταστροφή του οστού, η περιοδοντική μήλη προχωρά με ήπιες κινήσεις μέσα στην ουλοδοντική αύλακα σε βάθος μεγαλύτερο των 3 χιλιοστών ανάλογα με το μέγεθος της καταστροφής.

Θεραπεία της χρόνιας περιοδοντικής νόσου

Όταν διαγνωσθεί η χρόνια περιοδοντίτιδα, η πρωταρχική θεραπεία που γίνεται είναι αποτρύγωση και απόξεση των ριζών.

Αφαιρείται δηλαδή συνολικά από το στόμα η υπερουλική τρυγία (πέτρα) και πλάκα και όπου υπάρχουν θύλακοι γίνεται απόξεση των ριζών.

Απόξεση σημαίνει αφαίρεση της υποουλικής (κάτω από την γραμμή των ούλων) τρυγίας και  πλάκας καθώς και λείανση της επιφάνειας των ριζών, μέχρι το βαθύτερο σημείο κάθε περιοδοντικού θυλάκου.

Η απόξεση έχει σαν σκοπό την αφαίρεση μικροβίων από την επιφάνεια της ρίζας (οστεΐνη), καθώς και την λείανσή της ώστε να δημιουργηθεί μια καινούργια υγιής πρόσφυση των ούλων, που σε ένα βαθμό υποκαθιστά και το οστό που έχει χαθεί.

Αν η περιοδοντίτιδα αφορά όλο το στόμα, η απόξεση γίνεται ανά τεταρτημόριο. Αν είναι εντοπισμένη, αποξέονται μόνον οι πάσχουσες πλευρές.

Συνήθως χρησιμοποιείται τοπική αναισθησία.

Μετά την ολοκλήρωση των αποξέσεων ελέγχεται η επούλωση των ούλων και μετρώνται οι περιοδοντικοί θύλακοι.

Αν κριθεί απαρίτητο μετά τις αποξέσεις χρησιμοποιούμε επικουρικά τοπική φαρμακευτική αγωγή. Τοποθετούμε δηλαδή στους θυλάκους ειδική αντιβιωτική κρέμα ή chips που απελευθερώνουν χλωρεξιδίνη.

Αν εξακολουθούν να υπάρχουν θύλακοι με βάθος μεγαλύτερο των 5 χιλιοστών, πιθανό να χρειαστεί και χειρουργική θεραπεία.Αυτό το κρίνει ο περιοδοντολόγος και εξαρτάται από την καταλληλότητα της ανατομίας της περιοχής και την συνεργασία και επιθυμία του ασθενή.

 

Ο πάσχων είναι ο καθοριστικός παράγοντας σε όλη την θεραπεία της περιοδοντίτιδας.

Η συνεργασία του με την καθημερινή πρόληψη, δηλαδή το σωστό βούρτσισμα των δοντιών και την χρήση μεσοδοντίων είναι απαραίτητη για την σταθεροποίηση της κατάστασης της νόσου.

Σε κάθε περίπτωση ένας περιοδοντικός ασθενής πρέπει να επανέρχεται στον περιοδοντολόγο του κάθε τέσσερις ή έξι μήνες για επανέλεγχο.

Η θεραπεία του βασίζεται 100% στην συνέπεια του στους επανελέγχους.

Στόχος της θεραπείας

Η περιοδοντίτιδα δεν θεραπεύεται πλήρως. Η αντιμετώπιση της έχει σαν στόχο την αποδρομή της φλεγμονής και το σταμάτημα της απορρόφησης του οστού.

Το οστό που έχει χαθεί συνήθως δεν αναπληρώνεται, όμως σταματά η περαιτέρω καταστροφή του.

Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να προλαμβάνονται οι εξάρσεις της νόσου και να διατηρείται το στόμα σε σταθερή κατάσταση, χωρίς φλεγμονή
.